Ο Άγιος Βασίλειος τοῦ ῎Οστρογκ τῆς Σερβίας ὁ Θαυματουργὸς * † 29 ᾿Απριλίου 1671 «ΣΤΗ ΖΩΝΤΑΝΗ οἰκογένεια τῆς ᾿Εκκλησίας ὁ λαὸς νοιώθει τοὺς ῾Αγίους ὡς τοὺς μεγάλους του ἀδελφούς». Καὶ αὐτοὶ οἱ «Μεγάλοι ᾿Αδελφοὶ» συναδελφώνουν τοὺς λαοὺς στὴν χαρὰ καὶ τὴν θλῖψι καὶ τοὺς βοηθοῦν νὰ βιώνουν τὸ μεγάλο Μυστήριο τῆς «Ζωντανῆς Οἰκογενείας τῆς ᾿Εκκλησίας». Οἱ πρόσφατες δοκιμασίες τοῦ πολυ- παθοῦς Σερβικοῦ λαοῦ ἔκαναν περισ- σότερο ἐπίκαιρη τὴν ἀλήθεια αὐτή. Τὸ 1982 εἴχαμε διαβάσει γιὰ πρώτη φορὰ τὴν ἑξῆς κατανυκτικὴ διήγησι γιὰ ἕναν ἄγνωστο Σέρβο «Μεγάλο ᾿Αδελφό» μας:
«῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος τοῦ ῎Οστρoγκ εἶναι γιὰ μᾶς στὴ Σερβία ὅ,τι γιὰ σᾶς ὁ ῞Αγιος Νεκτάριος, ἕνας ἀμπασαντὸρ(πρεσβευτής) τοῦ οὐρανοῦ στὴ γῆ", ὅπως εἶπε κάποιος. Γίνονται ἀπὸ τὸ λείψανό του πάρα πολλὰ θαύματα, πολλὲς ἰάσεις, ἄνθρωποι παράλυτοι, τυφλοί, ἄρρωστοι, βρίσκουν τὴ γιατρειά τους. Θὰ σᾶς ἀναφέρω ἕνα γεγονὸς ποὺ συνέβη πρὶν ἀπὸ δέκα χρόνια καὶ δείχνει τὴ βαθιὰ εὐλάβεια ἀλλὰ καὶ οἰκειότητα τοῦ λαοῦ πρὸς τοὺς ῾Αγίους του. ῞Ενας καημένος φτωχὸς ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ ζήσει στὰ βουνὰ τοῦ Μαυροβουνίου θέλησε νὰ πάει στὴν ᾿Αμερική, ἀλλὰ δὲν εἶχε τὰ χρήματα γιὰ τὸ εἰσιτήριο. ῏Ηρθε λοιπὸν στὸν ῞Αγιο Βασίλειο, στάθηκε μπροστὰ στὴ λάρνακα ὅπου εἶναι τὸ σῶμα του καὶ εἶπε: “῞Αγιέ μου, θὰ πάρω ἀπὸ σένα χρήματα γιὰ νὰ πληρώσω τὸ πλοῖο μέχρι τὴν ᾿Αμερικὴ καὶ θὰ σοῦ τὰ ἐπιστρέψω διπλάσια”. ῎Εβαλε τὸ χέρι του στὸ κιβώτιο ποὺ ἦταν τὰ χρήματα καὶ πῆρε... Τὰ πῆρε μὲ τὴ συμφωνία τοῦ ῾Αγίου, ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ τὰ ἐπιστρέψει. Τὸ κιβώτιο εἶναι ἀνοιχτὸ καὶ ὁ λαὸς ἀφήνει μέσα τὰ χρήματα ποὺ θέλει. Τὰ πῆρε ἀπὸ τὰ πόδια τοῦ ῾Αγίου... Λοιπὸν σὲ δυὸ χρόνια ἔστειλε τὰ χρήματα στὸν κουμπάρο του, ποὺ δὲν ἤξερε τίποτα, γράφοντάς του: “Νὰ πᾶς νὰ τὰ βάλεις στὸ κιβώτιο τοῦ ῾Αγίου Βασιλείου”. Πῆγε ὁ κουμπάρος νὰ τὰ βάλει στὸ κιβώτιο, ἀλλὰ μόλις τὰ ᾿βαλε, τὰ μισὰ ἔπεσαν κάτω. Τὰ ξανάβαλε καὶ ξανάπεσαν, καὶ πάλι τὸ ἴδιο. Τρόμαξε, τὸ εἶπε στὸν καλόγερο ποὺ ἦταν ἐκεῖ, καὶ ἐκεῖνος τοῦ λέει: “Κάτι συμβαίνει, ὁ ῞Αγιος δὲν θέλει τὰ χρήματά σου”. ῾Ο ἄνθρωπος τοῦ διηγήθηκε τὴν περίπτωση, καὶ ὁ καλόγερος τὸν συμβούλεψε νὰ γράψει στὸν κουμπάρο του στὴν ᾿Αμερικὴ καὶ νὰ τὸν ρωτήσει τὶ συνέβη. ῎Ετσι μαθεύτηκε τὸ γεγονός, καὶ φάνηκε ὅτι ὁ ῞Αγιος δὲν ἤθελε χρήματα μὲ ἐπιτόκιο»!... ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ὅμως ἀπὸ κοντὰ τὸν θαυματουργὸ ῞Αγιο Βασίλειο, τὸν «Μεγάλο ᾿Αδελφό» μας καὶ ἄς τὸν παρακαλέσουμε νὰ πρεσβεύη μὲ ὅλους τοὺς Σέρβους ῾Αγίους, ἰδιαιτέρως μὲ τοὺς ῾Αγίους Σάββα καὶ Συμεών, νὰ δοθῆ μία αἰσία λύσι στὴν μεγάλη ταλαιπωρία τοῦ ᾿Ορθοδόξου Σερβικοῦ ῎Εθνους. * * * ΓΙΑ τοὺς εὐλαβεῖς Σέρβους τὸ ὄνομα ῎Οστρογκ φέρνει ἀμέσως στὸν νοῦ τὸν μεγάλο θαυματουργὸ ῞Αγιο Βασίλειο τοῦ ῎Οστρογκ, τοῦ ὁποίου ἡ ἐρημικὴ σπηλιὰ εἶναι ὑψηλὰ πάνω ἀπὸ τὴν κυρία ᾿Εκκλησία καὶ τὰ κελλιὰ τῆς ὁμωνύμου Μονῆς, καὶ τοῦ ὁποίου τὰ ἱερὰ Λείψανα ποὺ ἀναπαύ- ονται ἐκεῖ, κάνουν τὸ ῎Οστρογκ ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ᾿Ορθόδοξα προσκυνή- ματα. Στὶς 29 ᾿Απριλίου, ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ῾Αγίου, χιλιάδες πιστῶν, μέχρι καὶ ἀπὸ τὸ Βελιγράδι, ἔρχονται νὰ τιμήσουν τὰ θαυματόβρυτα Λείψανα. * * * ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ πολὺ ζωντανὸς στὴν συνείδησι τῶν Σέρβων πιστῶν, ὁ ῞Αγιος Βασίλειος ἐξακολουθεῖ νὰ τιμᾶται ὡς ἕνας μεγάλος θαυμα- τουργὸς ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς πλησιοχώρους Μουσουλμάνους. Παρ᾿ ὅλο ποὺ τὸ ῎Οστρογκ ὑπέστη μεγάλες ἀπώλειες, ὅταν λεηλατήθηκαν τὰ ἁγιάσματά του ἀπὸ τοὺς Παπικοὺς ᾿Ιταλούς, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Βʹ Παγκοσμίου Πολέμου, σήμερα εἶναι ἀκόμη ἕνα ἐνεργὸ Μοναστήρι μὲ ὀλίγους Μοναχούς. Τὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς εἶναι ἀφιερωμένο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. ῾Υπάρχει ἐπίσης μία ᾿Εκκλησία σὲ σπηλιὰ ἀφιερωμένη στὴν ῞Υψωσι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. ῎Οχι μακρυὰ ὑπάρχει ἕνας ἄλλος κλάδος τῆς Μονῆς τοῦ ῎Οστρογκ ποὺ καλεῖται Ντόνι (Doni) ἤ «Μονὴ τῆς Κοι- λάδος» τοῦ ῎Οστρογκ, ἡ ὁποία κτίσθη- κε στὰ 1820 ἀπὸ τὸν ᾿Αρχιμανδρίτη ᾿Ιω- σήφ. ῾Η Μονὴ αὐτὴ πανηγυρίζει στὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ὁπότε γίνεται καὶ μία μεγάλη ἐθνικὴ ἑορτή. Προσφάτως, ἕνα μικρὸ σεμινάριο (ἐπιμορφώσεως) Μοναχῶν ἱδρύθηκε στὸ ῎Οστρογκ. Εἶναι ἀξιοσημείωτο τὸ γεγο- νός, ὅτι ὁ ῞Αγιος Βασίλειος ἦταν σεβα- στὸς ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς Κουμμουνιστάς, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐφοβοῦντο καὶ ἀνεγνώριζαν τὴν δύναμι τῆς μνήμης του μεταξὺ τοῦ λαοῦ, ὅπως ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ὁ Μίλοβαν Τζίλας, βεβαιώνει σὲ ἕνα βιβλίο του. * * * Τὸ Κάτω Μοναστήρι τοῦ ῎Οστρογκ.
ΣΗΜΕΡΑ, ὅπως ἐδῶ καὶ 300 περίπου χρόνια, κάθε χρόνο τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς του, ἡ λειψανοθήκη τοῦ ῾Αγίου Βασιλείου ἀνοίγεται καὶ τὰ ὑποδήματά του ἀλλάζονται. Καὶ ὅπως πάντα, αὐτὰ βρίσκονται σχεδὸν λειωμένα! ᾿Ακόμη καὶ σὲ αὐτὴν τὴν ἄθεο γενεὰ τῆς συν- εχοῦς ἀπομακρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴν ᾿Αλήθεια Του, ὁ ῞Αγιος ἐξακολουθεῖ νὰ ἐπιτελῆ πολλὰ θαύματα. ᾿Εν μέρει ὁ ῞Αγιος Βασίλειος τοῦ ῎Οστρογκ μπορεῖ νὰ ἀποκληθῆ ἕνας Σέρβος ῞Αγιος Νικόλαος Θαυματουργός, τοῦ ὁποίου τὰ θαύματα εἶναι τόσο πολλὰ ὅσα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ. Θεραπεύει ἀρρώστους, προστατεύει ἀπὸ κινδύ- νους, ἀποδιώκει δαίμονας, παρέχει ὑλικὴ βοήθεια στοὺς ἐν ἀνάγκαις καὶ χαρίζει κάθε εἴδους βοήθεια στοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐπικαλοῦνται. * * *
